LP 1 | |
Side A: | |
1. Going Backwards 5:42 | |
2. Where's the Revolution 4:59 | |
3. The Worst Crime 3:48 | |
4. Scum 3:14 | |
- | |
Side B: | |
1. You Move 3:49 | |
2. Cover Me 4:51 | |
3. Eternal 2:24 | |
4. Poison Heart 3:17 | |
. | |
LP 2 | |
Side C: | |
1. So Much Love 4:29 | |
2. Poorman 4:25 | |
3. No More (This Is the Last Time) 3:13 | |
4. Fail 5:07 | |
- | |
Side D: | |
[blank] | |
Winylowa wersja nowej, 14. w karierze studyjnej płyty jednego z
najważniejszych i najbardziej innowacyjnych zespołów w historii muzyki.
Jest to efekt współpracy z producentem Jamesem Fordem z Simian Mobile
Disco (odpowiedzialnym za płyty m. in. Foals, Florence & The Machine,
Arctic Monkeys) i pierwsza nowa muzyka zespołu od czasu świetnie
przyjętej płyty "Delta Machine" (2013), która zadebiutowała na 1.
miejscu oficjalnych zestawień sprzedaży płyt w 12 krajach, także w
Polsce.
Album zbiera znakomite noty od wszystkich, którzy mieli okazję się z nim
zapoznać - Magazyn Q uznał go za "jeden z najmocniej naładowanych
energią albumów Depeche Mode od lat".
Promuje go singel "Where's The Revolution", udostępniony we fragmencie
na konferencji prasowej zespołu w Mediolanie jesienią 2016, gdzie zespół
poinformował o zakończeniu pracy nad płytą i ogłosił europejską część
trasy koncertowej. Potężnie brzmiący i wyjątkowo aktualny pod względem
tekstowym utwór odznacza się pulsującym rytmem i groźną energią, którą
podkreśla wokal Dave'a Gahana śpiewającego "Where's the Revolution?"
"Come on people you're letting me down". Okładka i wszystkie elementy
graficzne do "Spirit" są dziełem stałego współpracownika kreatywnego
zespołu - a także uznanego filmowca - Antona Corbijna.
Dave
Gahan - lead vocals
Martin Gore - guitar, keyboards, lead
and backing vocals
Andy Fletcher - keyboards, baking vocals