1. Happiness Is Easy 6:30 | |
2. I Don't Believe In You 5:01 | |
3. Life's What You Make It 4:27 | |
4. April 5Th 5:49 | |
5. Living In Another World 6:54 | |
6. Give It Up 5:17 | |
7. Chameleon Day 3:20 | |
8. Time It's Time 8:14 | |
Zremasterowane wznowienie bodaj najlepszego w karierze, trzeciego albumu
w dorobku tej niezwykle cenionej brytyjskiej grupy, która po sukcesie
odniesionym przez dwie poprzednie płyty mogła sobie wreszcie pozwolić na
wynajęcie dodatkowych muzyków i rezygnację z syntezatorów. Zaproszeni do
współpracy muzycy improwizowali przez wiele godzin, po czym Mark Hollis
i producent Tim Friese-Greene zmontowali i zaaranżowali materiał, by
uzyskać brzmienie, którego szukali. W sumie w nagraniach albumu wzięło
udział szesnastu muzyków! "The Colour Of Spring" okazał się największym
sukcesem komercyjnym w karierze grupy: sprzedał się w liczbie ponad
dwóch milionów egzemplarzy i doprowadził do pierwszej światowej trasy.
Jednocześnie minimalistyczne utwory takie jak "April 5th", "Chameleon
Day" i odrzut z sesji "It's Getting Late in the Evening" zapowiadały
nowy kierunek na muzycznej drodze zespołu.
Zespół Talk Talk, na którego czele stał wokalista Mark Hollis, powstał w
Anglii na początku lat 80. Od samego początku Hollis szukał inspiracji w
jazzie i muzyce klasycznej, a w jego wypowiedziach często pojawiały się
nazwiska Milesa Davisa, Johna Coltrane'a, Beli Bartoka i Claude'a
Debussy'ego. Trudno jednak szukać takich wpływów na dwóch pierwszych
albumach: "The Party's Over" i "It's My Life". Krytycy porównywali
zespół do grup spod znaku New Wave, zwłaszcza Duran Duran. Hollis po
części przypisuje niedociągnięcia pierwszych muzycznych prób problemom
finansowym: zespół musiał korzystać z syntezatorów zamiast instrumentów
akustycznych. Na szczęście pierwsze dwa albumy odniosły spory sukces
komercyjny w Europie, dzięki czemu na kolejnym albumie mogło się pojawić
aż szesnastu muzyków!
Zespół zakończył działalność wydaniu albumu "Laughing Stock" w 1991
roku, zarejestrowanego w ciągu siedmiu miesięcy w XIX-wiecznym kościele.
Po wycieńczającej sesji nagraniowej część członków zespołu potrzebowała
pomocy psychologicznej, a lider Mark Hollis zamilkł na siedem lat; swój
solowy album wydał dopiero w 1998 roku.