1. Call Me The Breeze | |
2. Rock And Roll Records (feat. Tom Petty) | |
3. Someday (feat. Mark Knopfler) | |
4. Lies (feat. John Mayer) | |
5. Sensitive Kind (feat. Don White) | |
6. Cajun Moon | |
7. Magnolia (feat. John Mayer) | |
8. I Got The Same Old Blues (feat. Tom Petty) | |
9. Songbird (feat. Willie Nelson) | |
10. Since You Said Goodbye | |
11. I'll Be There (If You Ever Want Me) (feat. Don White) | |
12. The Old Man And Me (feat. Tom Petty) | |
13. Train To Nowhere (feat. Mark Knopfler and Don White) | |
14. Starbound (feat. Willie Nelson and Derek Trucks) | |
15. Don't Wait (feat. John Mayer) | |
16. Crying Eyes (feat. Christine Lakeland and Derek Trucks) | |
Wyjątkowe wydawnictwo dla uhonorowania pamięci J.J. Cale'a. Eric Clapton
wielokrotnie deklarował, że J.J. Cale to dla niego najważniejsza postać
w muzyce rockowej, otwarcie przyznając się do wielkiego wpływu Cale'a na
swoją działalność artystyczną. Twórczość Cale'a zawsze wymykała się
wszelkim klasyfikacjom, stając się prawdziwą hybrydą folku, rocka,
bluesa i country. Clapton kilkukrotnie na przestrzeni lat nagrywał swoje
wersje utworów Cale'a - m.in. "After Midnight" i "Cocaine". Do
współpracy obu muzyków doszło wreszcie w 2006r. podczas nagrywania
albumu "Road to Escondido". Po śmierci Cale'a Clapton zaprosił
przyjaciół do stworzenia projektu Eric Clapton & Friends: The Breeze, An
Appreciation of J.J. Cale dla uczczenia dokonań wybitnego muzyka. Tytuł
płyty został zaczerpnięty od wydanego w 1972r. singla "Call Me The
Breeze", a hołd zmarłemu muzykowi postanowili złożyć obok Claptona tacy
artyści jak Mark Knopfler, John Mayer, Willie Nelson, Tom Petty, Derek
Trucks i Don White. Album zawiera 16 utworów z repertuaru J.J. Cale'a.