Piętnasty album studyjny australijskiego artysty i jego zespołu. Materiał nagrano w La Fabrique - studiu mieszczącym się w XIX-wiecznej rezydencji w południowej Francji - pod kierunkiem producenta Nicka Launaya. Na płycie po raz pierwszy nie zagrał Mick Harvey, który odszedł z zespołu w styczniu 2009r.

Piosenki zamieszczone na albumie nabierały kształtu w zwykłym notatniku przez ponad rok. Równie ważne okazały się dla Cave'a egzotyczne wpisy w Internecie, "obojętne czy są prawdziwe, czy nie". W piosenkach Cave dzieli się refleksjami na temat "zawartości" Internetu: można tam znaleźć ważne informacje, przelotne fascynacje i przyprawione lekko mistycyzmem absurdy i bardzo trudno jest wyłowić z tej gęstwiny to, co najbardziej istotne. Podzielił się też szczegółami dotyczącymi procesu twórczego: "Wchodzę do studia z garścią pomysłów. To Bad Seeds przekształcają je w zachwycające rzeczy. Możecie zapytać każdego, kto widział ten zespół przy pracy. Pod względem pomysłowości i inwencji żadna inna grupa na świecie nie może się z nimi równać". Na tej płycie trudno jest czasem odgadnąć, na jakich instrumentach grają członkowie Bad Seeds. Czasem w piosenkach pojawiają się dźwięki generowane przez przedmioty, które z instrumentami mają niewiele wspólnego. W ten sposób powstaje jednak bogate i złożone brzmienie, które idealnie pasuje do tekstów Cave'a. "Ta płyta wydaje się nowa, ale nowa w taki staromodny sposób", podsumował album artysta.

Na okładce, która już wzbudziła sensację, zamieszczono zdjęcie Cave'a, który otwiera okiennicę, by oświetlić nagą sylwetkę swojej żony Susie Bick.