Siódma płyta w dorobku fińskiego zespołu to album koncepcyjny opowiadający historię starego kompozytora, który na łożu śmierci wspomina swoja młodość. Członkowie grupy określili album jako naturalną kontynuację płyty "Dark Passion Play" inspirowanej głównie muzyką filmową. Trzy największe osobistości, które wywarły największy wpływ na powstanie albumu to Tim Burton, autor Neil Gaiman i malarz Salvador Dalí. Muzyczne inspiracje to m.in. Hans Zimmer, Danny Elfman, Ennio Morricone, Christy Moore, Van Halen i Pantera, a jedna piosenka (nazwana "marszem żałobnym") została zainspirowana muzyką Paradise Lost i My Dying Bride. W nagraniach wzięła udział London Symphony Orchestra pod kierunkiem Pipa Williamsa.