Dawno oczekiwany i szeroko reklamowany debiut formacji dowodzonej przez byłego wokalistę Rage Against The Machine, Zacha De La Rochę i byłego perkusistę Mars Volta, Jona Theodore'a.

To ostra jazda. Heavymetalowe riffy łączą się rapowym freestylingiem. Zach De La Rocha nie pozostawia wątpliwości, że jest jednym z najbardziej radykalnych poetów w dziejach rocka i jakby tego było mało - powołuje się na rewolucyjnych bardów formatu Jimmy'ego Santiago Baki, Amiri'ego Baraki, Sonii Sanchez czy Junota Diaza. Efektem jest groźna dla sytych mieszczuchów fuzja punk rocka, metalu i rapu. De La Rocha i Theodore nie pozostawiają wątpliwości, że – jesli przyjdzie co do czego – jeńców brać nie będą.

Jeśli jednak, po odrzuceniu skrajnie lewicowej retoryki, skoncentruje się na samej muzyce, to nie ma wątpliwości, że – tak jak w przypadku Rage Against The Machine – to świetny kawał rockowej roboty. W końcu, to tylko rock and roll i Zach doskonale wie, że wszyscy lubią być szokowani i ogłuszani. Im straszniej w tym politycznym tyglu, tym lepiej. Zwłaszcza jeśli – tak jak w tym przypadku – słuchacze za swoje kapitalistyczne pieniądze otrzymują produkt naprawdę wysokiej klasy.