"Graliśmy właśnie w pewnym klubie w Nowym Jorku. Poszedłem na spacer do
Battery Park, padało. Wszystko kręciło się w mojej głowie i rozglądnąłem
się za mimi przyjaciółmi, spojrzałem w ich twarze. Powiedziałem: Chcę
stworzyć płytę, która będzie opowiadała po prostu historie: The
MONSTROUS SURPLUS."
Tak przypomina sobie człowiek odpowiedzialny za projekt Pluramon, Marcus
Schmickler, moment narodzin swego czwartego albumu pod tą nazwą.
Powstał album z trojgiem różnych wokalistów i narratorów. Piosenki nie
odwierciedlają po prostu osoby, która je śpiewa czy napisała, idą aż do
granic opowiadania historii. Mimo swej nowoczesności album nie boi się
zanurzyć w nastrojach i udaje mu się uchwycić rozszczepioną ale jednak
kompleksową duszę miejskiego życia. "Can't disappear" opowiada o
tajemnej relacji w trójkącie: "for two it is magic for three it is
war...". "Fresh Aufhebung" to rodzaj pamfletu 'spokenword' o ucieczce w
bezpośredniość i subjektywność, "If Time Was On My Side" to z kolei
melancholijna historia o złej koordynacji czasowej w miłości.
Kto zna poprzednie albumy Pluramon, rozpozna marzycielski i
atmosferyczny styl oraz popowe piosenki, które brzmią raz luźno
melancholijnie, raz jak tło a czasem znowu dramatycznie i intensywnie.
Nie trzeba nawet albumu słuchać koniecznie w deszczowy dzień, by
stwierdzić, że The Monstrous Surplus jest jak dotąd najgłębszą w
uczuciach płytą Pluramon.
"To było wspaniałe, być tak osobistym. Chociaż wszyscy jesteśmy bardzo
różni, powstał z tego rodzaj rozmowy a nie tylko monolog" - mówi Marcus
Schmickler.
Na nowym, czwartym albumie występują gościnnie wokalistki: Julia Hummer,
która od wydania swego albumu w 2005 roku jest wciąż w drodze z
zespołem, Julee Cruise (ulubiona wokalistka Davida Lyncha, min. z Blue
Velvet), która już na poprzedniej płycie Pluramon zaśpiewała większość
piosenek oraz żyjąca w Nowym Jorku pisarka i artystka Jutta Koether,
znana także jako założycielka słynnego niemieckiego pisma muzycznego
Spex. W końcu także sam Marcus występuje jako wokalista w jednym utworze
oraz w wielu innych śpiewając w tle.
Marcus Schmickler, który płytę także wyprodukował, realizuje się
muzycznie we wszystkich uliczkach muzyki elektronicznej, czy to w
bardziej beatowej, improwizowanej czy klasyce. Produkował ostatnio płyty
norweskiego Jagga Jazzist czy szwedzkiego Tape, a także kompozycje dla
chóru i orkiestry. Pod własnym nazwiskiem wydał właśnie w EditionsMego
płytę z eksperymentalną muzyką elektroniczną "Altars Of Science" w dwóch
formatach dźwięku: stereo i dolby 5.1. Jego głos znajdziemy także na
jednym z utworów na nowej płycie Matmos "The rose has teeth...". Pod
nazwą Pluramon stworzyl także ścieżkę dźwiękową do filmu "The Big
Sellout".