Druga śpiewająca Basia - po Basi Trzetrzelewskiej, także pochodzi z Londynu. Ale nie tego stołecznego, brytyjskiego, lecz nieco bardziej prowincjonalnego i lesistego, w kanadyjskim stanie Ontario. A to ogromna różnica, która sprawia, że Basia Bulat bliższa jest muzyce o charakterze folkowym, ale podanej w oryginalnej oprawie kameralistycznej. A jeśli produkcji jej debiutanckiej płyty "Oh, My Darling" podjął się Howard Bilerman, odpowiedzialny za nagrania Godspeed You! Black Emperor czy Arcade Fire, to coś musi być na rzeczy.

"Oh, My Darling" stawia Basię Bulat w jednej lidze z takimi znakomitościami sceny muzycznej, jak Leslie Feist czy nawet Joanna Newsom. Niektórzy zwracają uwagę, że w jej słodko-gorzkich piosenkach, czasami podbarwionych starym jazzem i ragtimem, jest coś z dawniejszych kultowych nagrań Elyse Weinberg. Basi - na codzień farmerce, zajmującej się produkcją organicznej żywności - udało się skupić wokół siebie grupę przyjaciół, przy okazji muzyków, którzy stworzyli akompaniujący jej zespół, a właściwie małą kameralną orkiestrę z fortepianem i sekcją smyczków. Efekt ich wspólnej pracy jest niezwykły. "Brzmienie Basi jest niczym uśmiech wiosny. Jej muzyka jest bogata, a jednocześnie zwiewna jak bryza, a melodyczny entuzjazm to już czysta rozkosz" - napisał jeden z recenzentów. A inny krytyk pisze: "Trudno określić, co czyni jej muzykę tak wspaniałą. W jej inspirowanych Joni Mitchell folkowych piosenkach jest pełen elegancji wdzięk... A jej zespół robi znakomitą robotę czyniąc te utwory kompletnymi, delikatnie dodając smyczki, fortepian i instrumenty perkusyjne, by wszystko tworzyło spójną całość".