Żonglowanie dużą ilością różnych projektów to specjalność pani Gudrun Gut. Stało się to jej drugą naturą. W jaki sposób potrafi łączyć swą cotygodniowa audycję "Ocean Club Radio" w berlińskim Radio Eins, pracę jako szefowa wytwórni Monika i swe częste podróże jako DJ, pozostanie jej tajemnicą.

Jak mało która artystka Gudrun Gut jest mocno zakorzeniona w muzycznym undergroundzie Berlina. Była założycielką takich berlińskich grup jak Mania D., Malaria! czy Matador. Była również w pierwszym składzie słynnych Einstürzende Neubauten, jest wymieniana we wszystkich opracowaniach dotyczących kulturalnej historii i teraźniejszości Berlina. Opublikowała min. album "Members of the Ocean Club", muzyczny przegląd przez berlińską scenę elektroniczną lat 90., zajmuje się również wystawami. Biorąc pod uwagę te wszystkie szczegóły warto zauważyć, że album "I put a record on" jest właściwie jej pierwszym solowym albumem. A to, że ten album nie ukazuje się w żadnym "wielkim" labelu, tylko w jej własnym: Monice, robi całą rzecz tym bardziej sympatyczną.

"I Put A Record On" powoli się rozwija, ostrożnie budowana jest tutaj atmosfera, która nie umyka pomimo różnorodności albumu. Przeciwnie: niezauważalnie słuchacz wpada w wir tworzonych przez Gudrun Gut nastrojów i skojarzeń i w grę z najróżniejszymi źródłami. Ulubionym środkiem stylistycznym Gudrun Gut jest technoidalny minimalizm, brzmienie jest ciepłe, a barwa dźwięku ciemna... Tytuły jak "Rock Bottom Riser" czy "Last Night" swingują w średnim tempie, "Move Me" jest klubowym skrzyżowaniem polki i tanga, "The Wheel" to coś w rodzaju hip-hopowej baśni. Wszystko hipnotycznie transowe, utwory powstają z loopów, które poddawane są minimalnym mutacjom. Ta płyta pulsuje w wyimaginowanym czarnym świetle.

Otwierający płytę utwór "Move Me" został po raz pierwszy opublikowany na singlu winylowym przez angielski label Earsugar Jukebox i wywołał entuzjastyczne reakcje, od Pitchforka do Martina Gore'a.

"Rock Bottom Riser" - cover grupy Smog - powstał w biurze Moniki z udziałem współpracowniczki Gudrun Uty Heller, potem zaśpiewał w nim jeszcze sam Matt Elliott. Koleżanka Gudrun z Malarii i Matadora, Manon P. Duursma gościnnie pojawia się jako współautorka dubowo-bluesowych utworów "Pleasuretrain" i "The Wheel". Wcześniejsza wersja "Girl Boogie" ukazała się natomiast na kompilacji "Girl Monster" w Chicks On Speed Records.

Album został nagrany i wyprodukowany przez Gudrun Gut, a jej kolega z Oceanclub Thomas Fehlmann zmiksował kilka utworów. Jako dodatek wizualny płyta zawiera edytowaną wersję video "Celle" do Guatarist Installation, którą Gudrun Gut przygotowała wspólnie ze słynną artystką Pipilotti Rist na Sonambiente Festival 2006.

Gudrun Gut pozwala płynąć melancholii przez jej album, jak ciężkim perfumom. "I put a record on" jest zaproszeniem, by wpaść w ten ciepły puls.