Albumem "Love Or Nothin'" - zbierającym rewelacyjne recenzje w
europejskiej prasie - Caroline Henderson powraca do grania w mniejszych
składach. Jej partnerami są: rewelacyjny szwedzki pianista Jesper
Nordenstöm, wybitny bandoneonista włoski Paolo Russo oraz będący napędem
całego zespołu perkusista Kresten Osgood. Instrumentarium wzbogacają tym
razem: gitarzysta Nicklas Knudsen, Soren Siegumfeld na keyboardzie oraz
skreczujący Turkman Souljah. Muzyka jest bardzo zróżnicowana – oprócz
lirycznych ballad pojawiają się niezwykle energiczne,
soulowo-funkowo-jazzowe utwory (rewelacyjny "Sugar"). Dodatkowym atutem
jest audiofilska realizacja nagrania.
W listopadzie 2003 roku ukazał się jej pierwszy album jazzowy "Don't
Explain". Płyta odniosła spory sukces, opiniotwórczy amerykański magazyn
jazzowy Cadence nazwał abum "jednym z najlepszych wokalnych nagrań
roku". O płycie napisano też: "...Niesamowicie ciepły i "pulsujący"
głos, którym Caroline Henderson umie posługiwać się jak nikt inny,
przywodzi na myśl samą Cassandrę Wilson. Cech wspólnych z Cassandrą jest
więcej: nie do końca jazzowa instrumentalizacja (akordeon, harmonijka
ustna), repertuar i przede wszystkim zawieszony pomiędzy jazzem, R&B,
bluesem i muzyką afrykańską oryginalny język muzyczny. Tętniące życiem
utwory, zmysłowe, ciepłe, niesamowite, są jak balsam na zranioną duszę.
Słuchać jej to jak wsłuchiwać się w bicie serca, w życie. Nie trzeba
rozumieć słów by rozumieć utwór. Nie zrozumie ten, kto nie posłucha i
nie da sobie czasu by oswoić się z jej muzyką...".
W rok po wydaniu "Don't Explain" Caroline przypomniała o sobie albumem
"Made In Europe". Tym razem ona i jej zespół zaprosili do współpracy
45-osobową orkiestrę koncertową Duńskiego Radia. Aranżacją nagrań zajął
się wysoko ceniony amerykański kompozytor i aranżer Butch Lacy,
wystarczy wspomnieć, że wcześniej pisał on między innymi dla Sarah
Vaughan.
Na płycie znaleźć można zarówno standardy jazzowe jak nieśmiertelny
"Lush Life" B. Strayhorna, ale także piosenki popowe, które od dawna
znajdują się już w kanonie światowej muzyki. Znajdziemy tu zmysłową
interpretację coveru Jamesa Browna "It's A Man's World (Is This A Man's
World?)" czy brawurowe "Libertango" Astora Piazzolli.
Caroline Henderson trzykrotnie gościła w Polsce – dwukrotnie na
zaproszenie Multikulti Project (2005, 2006), po raz trzeci jako główna
gwiazda drugiego dnia Ladies Jazz Festival w Gdyni (2006).
Caroline
Henderson - Vocals
Jesper Nordenstöm - Organ, Piano
Paolo
Russo - Bandoneon, Keyborads
Anders Christensen - Bass
Kresten
Osgood - Drums
Horace Parlan - Piano
Jesper Lundgaard - Bass
Rocki
Charles - Vocal
Al Agami - Raps
Niclas Knudsen & Boi Holm - Guitars
Türkman
Souljah - Scratch
Soren Siegumfeldt - Saxophones And Arrangements