Gdy 2 lata temu nakładem Quecksilber (sublabel Staubgold) ukazał się poprzedni solowy album Paula Wirkusa "Inteletto D'Amore", dla magazynu Wire było to jedna z najważniejszych płyt roku na polu eksperymentalnej elektroniki. Pochwał nie szczędził także niemiecki De:bug i wszyscy już wtedy wskazywali, że nie mogą się doczekać kolejnego albumu. Trzeba było poczekać aż dwa lata, by ukazało się nowe dzieło: "Déformation Professionnelle". Tu jednak Wirkus idzie o krok dalej, wprawdzie trzaski i szumy nadal pozostają bazą dla jego muzyki, ale utwory są skonstruowane bardziej na podobieństwo piosenek, pełnych narracyjnych smaczków i detali. Wirkus w zasadzie nie programuje swoich brzmień, w większości nagrywa je na żywo na taśmę DAT, bez overdubu. Melodia stała się coraz bardziej zauważalna, jest wręcz podstawą tej płyty.

     Paul Wirkus, urodzony w 1967 r. w Słupsku, a tworzący w Kolonii, jest muzykiem zajmującym się eksperymentalną muzyką elektroniczną i wolną improwizacją. Pierwsze solowe płyty ukazały się nakładem Gusstaff Rec. (Echo, Mimikry oraz projekt Kürten/Pawłowski/Wirkus). Artysta wydał także wspólny materiał z Barbarą Morgenstern i Stefanem Schneiderem (To Rococo Rot) jako September Collective, nakładem szkockiej wytwórni Geographic/Domino. W swojej karierze ma też liczne projekty z takimi muzykami jak: Mikołaj Trzaska, Johannes Frisch (Kammerflimmer Kollektief), Macio Moretti. W latach 80. był perkusistą legendarnej punkowej grupy Karcer, pod koniec lat 90. współtworzył legendarny projekt MAPA. Występował m.in. na festiwalach: SONAR w Barcelonie, Musiques Volantes w Paryżu, c/o pop w Kolonii. W Polsce zagrał ogromną liczbę koncertów w najróżniejszych konstelacjach.