Franz Kafka napisał niegdyś opowiadanie "Przemiana" traktujące o komiwojażerze Gregorze Samsa, który budzi się pewnego ranka jako robak. Gregor Samsa to także nazwa zespołu z Virginii, kwartetu, który potrafi ze swoją muzyką dryfować w obcych, tajemniczych światach.

     Nie tylko postać z opowiadania Kafki, ale także i zespół jest w podróży, w którą zabiera nas z sobą. Najnowsza płyta (pierwszy pełnowymiarowy album) "55:12" to wycieczka w najzimniejsze otchłanie północy. Muzyka zespołu brzmi delikatnie, cicho i tajemniczo. Już w pierwszym utworze - "Makeshift Shelters" - słuchacza oczarują niemal anielskie głosy. Są trochę zamazane, a jednak je słyszymy wyraźnie, śpiew nie jest na pierwszym planie, bo używany jest jako kolejny instrument. Muzyka tętni życiem... Sferyczne tony podmalowują każdy utwór. Obok klasycznych instrumentów: gitary, basu i perkusji, słyszymy tu także elektroniczne sample, fortepian, oraz smyczki podkreślające całość. Zespół dowodzi także, że potrafi grać głośniej. W drugim utworze "Even Numbers" dźwięki stają się obszerniejsze, perkusja staje się bardziej impulsywna, a melodie skrzypiec wpadają w ucho, podobnie jak jazzbandowe instrumenty. Ta płyta to w zasadzie jedna kompozycja, trwająca ponad 50 minut - pojedyncze utwory nie są wyraźnie oddzielone, lecz przechodzą jeden w drugi.

     Wielu porównuje Gregora Samsę do takich wielkich sław jak Sigur Rós, My Bloody Valentine, Godspeed You Black Emperor, a każde z tych porównań ma trochę racji ale i dużo fałszu zarazem, bo Gregor Samsa stworzyli na tyle własne, oryginalne i charakterystyczne brzmienie, ze podstawy każdego porównania okazują się bardzo kruche i powierzchowne... Album został zmiksowany przez samego Briana Paulsona, który przy stole mikserskim wspomagał także Slint, Wilco czy Becka.