Hassle Hound to istne tornado, wirujące i pędzące przez najlepsze i najbardziej eklektyczne kolekcje płytowe, pełne niespotykanych pomysłów, sampli. Tworzą delikatną i miłą dla ucha muzykę, czasem aż przesadnie przyjemną. W ich muzyce jest coś z dziecinnej niewinności, jednak z dość specyficznym poczuciem humoru, nigdy do końca nie wiadomo, kiedy przymykają do nas oko, a kiedy pełni napięcia drążą eksperymentalne korytarze. Nie boją się grać pięknej muzyki. Maszyny i beaty są humanizowane przez delikatne wokale i country-folkowe akcenty. Z sampli z czterdziestoletniej historii muzyki pop, dziecięcych instrumentów, gitar i śpiewu Hassle Hound przygotowują rodzaj nieco perwersyjnego, ale smakowitego muzycznego koktajlu, czasem aż buzującego od bąbelków, a czasem delikatnego, z inteligentnym humorem, zbierając po trochu ze wszystkich stylów świata, od wesoło świszczącego country do lofi-folku i ballad dla dzieci ciężkich od dymu papierosowego. Atomowo-kolażowy pop przepuszczony przez cyfrowy filtr. Muzyka do słuchania i odkrywania jej źródeł. Recenzenci widzą w nich często Coco Rosie na kwasie, co jest chyba dość trafnym porównaniem.

     Hassle Hound to trio: Ela Orleans (wokale, skrzypce, gitara, klawisze, instrumenty zabawkowe), urodzona w Polsce, od 2004 roku żyje w Nowym Jorku, współtworzyła wiele projektów z kręgu improwizacji i psychodelii w NYC ("Ozone Swimmers", "3i's", "Franklin's Mint"); Tony Swain (gitara, bas, sample, loopy, klawisze), jest artystą-plastykiem związanym z The Modern Institute Glasgow; Mark Vernon (komputer, sample, loopy, klawisze) jest producentem radiowym z Glasgow, jest też połową duetu "Vernon & Burns", którego pierwszy album ukazał się w 2005 roku w wytwórni Gagarin Records.