"There are millions of little words that we wanted to say, still for some reason we stayed quiet anyway", śpiewają Spyritual w utworze "Silence". To z pewnością jedna z najbardziej nastrojowych płyt, jaką można sobie wymarzyć na mroźną zimę.

Tytuł płyty może też być oczywiście kojarzony z "Wall Of Sound" Phila Spectora. Ale tu inaczej niż w "szerokim" brzmieniu słynnego producenta słuchacza nie zalewa akustyczna, lecz raczej fala natury emocjonalnej. Spyritual to minimalistyczna elegancja, idealna precyzja i własny styl.

Odpowiedzialnymi za tą czarującą muzykę są Juha Tuukkanen i Terhi Koivisto z Helsinek. Na "Wall Of Soul" bardzo nastrojowo stapiają ze sobą instrumentalny NuJazz, aż do szkieletu zredukowany soul, TripHop i kompleksową rytmikę drum'n'bass. Powstaje z tego melanż, który pomimo często elektronicznego pochodzenia pozostaje zawsze organiczny i żywy. Loungowe perełki jak "Goodbyes" czy "All Is Not What It Seems" udowadniają przy tym wyraźnie, że relaksacyjny, leniwy groove i idealna precyzja wcale się nie wykluczają. Podczas gdy bas wytwarza medytacyjny ciężar i ciepło, perkusja stuka tak sucho jak drewno w kominku, a pogłosy sekcji dętej są tak wielkie, jak wywołane nimi emocje. W tych 14 utworach znajdziemy wiele elemntów ambientu i instalacji dźwiękowych, ale nic nie jest tu dowolne lub przypadkowe.

Juha, kompozytor i aranżer wszystkich utworów, zajmuje się muzyką elektroniczną od dwunastego roku życia, podczas gdy Terhi, śpiewająca na płycie w sześciu utworach, gra od dzieciństwa na pianinie. Teksty opowiadają o miłości, stracie i strachu. W każdym razie idealnie dopasowane do muzyki, ale delekie od kiczu i pretensjonalności.

Chociaż Juha obok komponowania odpowiedzialny jest także za produkcję i miksowanie całego albumu, Spyritual zaprosili także wielu przyjaciół do pomocy. Te atmosferyczne i groźne aranżacje sekcji dętej pochodzą na przykład od fińskich muzyków jazzowych Mikko Pettinena i Antti Hynninena.

"Wall Of Soul" to album, który nie tylko pokazuje zadziwiającą paletę uczuć i wykazuje rozpiętość stylów, która zachwyca w równym stopniu fanów jazzu, soulu jak i trip-hopu, lecz który funkcjonuje także bez zarzutu w ekskluzywnych cocktail-barach hoteli 5-gwiazdkowych, zadymionych jazzowych piwnicach czy też jako soundtrack dla samotnych godzin z nim lub z nią w domu, gdy na dworze ciemno i zimno...