Szósty album w dorobku tego norweskiego zespołu to powrót do dawnego brzmienia opartego na organach Hammonda, mellotronie, pianinie Rhodes i gitarach vintage. Śpiewane po norwesku utwory są mroczniejsze i cięższe niż te znane z wcześniejszych wydawnictw i odzwierciedlają rozchwianie współczesnego świata. Uwagę zwracają świetne harmonie wokalne, które urzekną zarówno starszych, jak i młodszych słuchaczy. Po raz pierwszy w składzie pojawiają się dwie perkusje.

Album nagrano i zmiksowano w należącym do zespołu studiu, a masteringiem materiału zajął się Björn Engelmann w Cuttingroom w Sztkoholmie.

Skład zespołu tworzą: Jostein Smeby, Eskil Nyhus, Stig A. Jorgensen i Erik Paulsen, mający długoletnie i bardzo zróżnicowane doświadczenie muzyczne, co wpływa na niezwykłą symbiozę w zespole. Za członka zespołu uważana jest również Julia Proszowska Lund, która namalowała lub narysowała wszystkie projekty okładek płyt, idealnie odzwierciedlając charakter muzyki.