LP 1: | |
Side A: | |
1. Pale Green Ghosts | |
2. Black Belt | |
3. GMF | |
- | |
Side B: | |
1. Vietnam | |
2. It Doesn't Matter to Him | |
3. Why Don't You Love Me Anymore | |
. | |
LP 2: | |
Side C: | |
1. You Don't Have To | |
2. Sensitive New Age Guy | |
3. Ernest Borgnine | |
- | |
Side D: | |
1. I Hate This Town | |
2. Glacier | |
. | |
CD: | |
1. Pale Green Ghosts 6:04 | |
2. Black Belt 4:19 | |
3. Gmf 5:14 | |
4. Vietnam 5:29 | |
5. It Doesn't Matter To Him 6:27 | |
6. Why Don't You Love Me Anymore 6:12 | |
7. You Don't Have To 5:54 | |
8. Sensitive New Age Guy 4:42 | |
9. Ernest Borgnine 4:54 | |
10. I Hate This Town 4:04 | |
11. Glacier 7:37 | |
Winylowa wersja drugiego studyjnego albumu byłego frontmana Czars.
Znalazło się na nim 11 nowych utworów, w tym tytułowy, którego tytuł
nawiązuje do drzewek oliwkowych rosnących wzdłuż autostrady I-25
nieopodal domu Granta w Parker w stanie Kolorado.
Sam John Grant nie jest człowiekiem tajemniczym. W wywiadach po
premierze rewelacyjnego debiutu "Quenn Of Denmark" otwarcie przyznawał
się do homoseksualizmu, walki z alkoholowym i narkotykowym nałogiem,
ciągotami do samobójstwa. Wyznał też, że adresatem jego ciętych piosenek
o miłości jest facet o imieniu Charlie. A podczas letniego festiwalu w
Londynie, na którym występował z przyjaciółmi z Hercules And Love Affair
oznajmił wstrząśniętej publiczności, że jest nosicielem wirusa HIV.
Jego nowy album zdradza jednak nową pewność siebie, którą nabył dzięki
znakomitemu przyjęciu poprzedniej płyty "Queen Of Denmark",
zrealizowanej z pomocą przyjaciół z zespołu Midlake, za sprawą której w
ogóle wrócił na scenę muzyczną. Na nowym albumie zaprasza nowych fanów w
podróż z bukolicznego Teksasu do swojej obecnej bazy w Reykjaviku, by
posłuchać europejskiej elektroniki spod znaku Biggi Veiry z zespołu Gus
Gus, współproducenta tych pełnych emocji utworów.
Teksty nadal są dowcipnymi i ciętymi otwartymi listami do Charliego, a
udział sekcji rytmicznej Midlake w osobach McKenzie Smitha i Paula
Alexandra sprawia, że zachowano równowagę pomiędzy balladami w stylu
John Lennon spotyka Johna Cale'a i surowym industrialnym elektro-popem,
którego Grant słuchał w samochodzie, jeżdżąc w latach 80. do klubów.
Tańcząc do utworu "Mandinka", na pewno sobie nie wyobrażał, że jego
autorka Sinead O'Connor dwadzieścia pięć lat później zaśpiewa w chórkach
w trzech utworach na jego albumie...
John
Grant - vocals
Sinéad O'Connor (Mrs John Grant) -
backing vocals (3, 5, 6, 11)
Guomundur Petrusson - acoustic
guitar
Petur Hallgrimsson - guitar, acoustic guitar
Smari
Tarfur - acoustic guitar
Jakob Smari Magnusson - bass
Paul
Alexander - bass (2)
Arnar Ómarsson - drums
McKenzie
Smith - drums
Joseph Ognibene - horn
Chris Pemberton
- piano
Oskar Gudjonsson - saxophone
Aron Arnarsson
- tambourine
Carl Murr - trombone
David Pierce -
trombone
Keith Jourdan - trumpet
Pete Clagget -
trumpet
Ron VonDreau - tuba
Katrin Meidell - viola
Roland
Hartwell - viola
Stephen Beall - viola
Andrzej Kleina
- violin
Arthur Busby - violin
Fiona Brice - violin
Hayden
Oliver - violin
Jenny Sweetman - violin
Zbigniew
Dubik - violin