CD 1: | |
1. Lunacy | |
2. Mother Of The World | |
3. The Wolf | |
4. The Seer | |
5. The Seer Returns | |
6. 93 Ave. B Blues | |
7. The Daughter Brings The Water | |
. | |
CD 2: | |
1. Song For A Warrior | |
2. Avatar | |
3. A Piece Of The Sky | |
4. The Apostate | |
. | |
DVD: | |
1. No Words/No Thoughts | |
2. Avatar | |
3. The Apostate | |
4. Beautiful Child | |
5. Jim | |
6. Sex, God, Sex | |
7. The Seer / I Crawled | |
Nowy album eksperymentalnego post-punkowego zespołu, który reaktywował
się w 2010r. Lider grupy Michael Gira tak o nim opowiada: "Album
powstawał przez 30 lat. Jest kulminacją wszystkich poprzednich płyt
Swans oraz muzyki, jaką tworzyłem, w którą byłem zaangażowany lub sobie
wyobrażałem. Ale pozostaje nieskończony, jak same utwory. To tylko jedna
klatka w rolce filmu. Klatki zacierają się, stapiają i w końcu wyblakną.
Utwory zaczynały swój żywot na gitarze akustycznej, potem przy
(bezcennej) pomocy przyjaciół przybierały na wadze. Jeszcze później
torturowaliśmy je i uwodziliśmy podczas prób i koncertów, a one nadal
mutowały, czasem na jakiś czas szły w odstawkę. Pomimo tego, co
słyszeliście lub sobie wyobrażacie, moim celem jest napełniać świat
radością i światłem. Moi przyjaciele ze Swans są rewelacyjni. Bez nich
jestem kociakiem, oseskiem. Mamy jeden wspólny cel: ekstazę!"
Album to blisko dwie godziny muzyki, niełatwej w odbiorze, lecz na
koniec wynagradzającej każdą poświęconą jej chwilę. To noise-rock,
delikatne akustyczne ballady, przerażający post-rock i dziwne
eksperymenty. Jednym słowem - Swans w swoim żywiole.
Wersja limitowana zawiera DVD z utworami nagranymi podczas trasy
2010/2011 w Melbourne, Berlinie, Nowym Jorku, Los Angeles i Torrance.
Wszystkie ukazują Swans u szczyty ich twórczych/destrukcyjnych
możliwości.
Wywodzący się z nowojorskiego ruchu no wave zespół powstał w 1982r. Jego
założycielem i liderem był wokalista i gitarzysta Michael Gira. Drugim
filarem grupy była wokalistka Jarboe, życiowa partnerka Giry. Zespół
zdobył sławę grającego maksymalnie wolno i głośno, oferując agresywną,
kakofoniczną i hipnotyczną muzykę, określaną też jako performance czy
muzyczne katharsis. Zadebiutował pod koniec 1982r., wydając album, na
którym znalazły się długie transowe kompozycje, częściowo improwizowane
i nagrane na żywo w studiu. Nawiązywały m.in. do muzyki i koncepcji
takich grup jak Can czy King Crimson, korzystały też z eksperymentów
gitarowych Glenna Branki, do których Gira dodał wokale i (w jednym
utworze) saksofon. Od początku działalności brzmienie zespołu
charakteryzowało się eksperymentowaniem z dźwiękiem i ciągłym
poszukiwaniem nowych rozwiązań muzycznych. Wielokrotna zmiana stylistyki
owocowała dużą różnorodnością nagrań. Wczesne płyty utrzymane były w
stylu noise i industrial, później zespół poruszał się w granicach takich
gatunków jak: rock gotycki, folk rock, art rock, post rock czy ambient.
Po rozpadzie związku Giry i Jarboe zespół został rozwiązany w 1997 r. W
2010 r. nastąpiła reaktywacja Swans w nowym składzie, czego wynikiem był
wydany dwupłytowy album studyjny "My Father Will Guide Me Up a Rope to
the Sky".