| 1. Mammon | |
| 2. Klub M | |
| 3. Insomnie | |
| 4. Po drugiej stronie lustra | |
| 5. Absinth | |
| 6. Sarita | |
| 7. Niepamięć | |
| 8. Amstetten | |
| 9. Mój własny zdrajca | |
| 10. Armia cieni | |
| 11. Miasto gniewu | |
| 12. Odium | |
| 13. Ostatnie zaćmienie | |
Trzeci album radomskiej grupy zawiera trzynaście utworów utrzymanych w
rockowo-elektronicznych klimatach. Wokalista Grzegorz "Kulawik"
Kowalczyk tak tłumaczy tajemniczy tytuł płyty: "Sarita to imię
13-letniej dziewczynki, która mieszkała w Indiach. Mówię w czasie
przeszłym, bo niestety nie ma jej już z nami. Sarita to symbol tego jak
okrutni mogą być ludzie w pogoni za kasą... Sarita z racji swojego
skrajnego ubóstwa nie miała szans na normalną opiekę w momencie, gdy
była jej najbardziej potrzebna. Zmarła na skutek testowania na niej
eksperymentalnych leków - tak jak tysiące innych ludzi w Indiach, gdzie
wielkie koncerny zrobiły sobie »pole badań«. Sarita to samotny krzyk
sprzeciwu w oceanie pełnym bezdusznych i bezsumiennych »rekinów«".