| 1. Sunrise Serenade | |
| 2. Honeysuckle Rose | |
| 3. Caravan | |
| 4. Mister Sandman | |
| 5. Intermezzo | |
| 6. Tenderly | |
| 7. Minute Waltz | |
| 8. Minuet-From French Harpsicord Suite, Prelude From Six Short Preludes | |
| 9. Little Rock Getaway | |
| 10. Ochi Chomya (Dark Eyes) | |
| 11. La Golodrina (The Swallow) | |
| 12. Indian Love Call | |
| 13. Alice Blue Gown | |
| 14. St Louis Blues | |
| 15. Gavotte In D | |
| 16. Malaguena | |
| 17. Waltz In A-Flat | |
| 18. Adelita | |
| 19. Petite Waltz | |
| 20. Liza | |
Chet Atkins odegrał kluczową rolę w stworzeniu "brzmienia Nashville".
Jego gra na gitarze i ambitne pomysły produkcyjne przyniosły muzyce
country nieznane wcześniej wyrafinowanie, dzięki któremu wdarła się w
latach 60. i 70. do głównego nurtu muzyki.
Jako gitarzysta (porównywany przez wielu z Django Reinhardtem i Andresem
Segovią) sprzedał 35 milionów egzemplarzy płyt na całym świecie i
bezpośrednio wpłynął na kariery tak różnych muzyków jak George Harrison,
Paul McCartney, Duane Eddy, Eddie Cochran, Eric Clapton, Mark Knopfler i
Ted Nugent. Zagrał też na pierwszym przebojowym singlu Elvisa Presleya
"Heartbreak Hotel" (który również zaaranżował), na "Jambalayi" Hanka
Williamsa i w przebojach Everly Brothers "Wake Up, Little Susie" i "Bye
Bye Love". Określano go mianem "Króla Music Row" - alei w Nashville,
przy której mieściły się wytwórnie płytowe.
Na albumie "Eclectic Guitar" Chet Atkins demonstruje swoją wirtuozerię i
znakomity smak. Znalazły się na nim zarówno standardy jazzowe
("Honeysuckle Rose" i "Tenderly"), jego pierwszy wielki przebój "Mr
Sandman", repertuar klasyczny ("Minute Waltz") oraz pięknie zagrane
melodie country i rockowe ("Alice Blue Gown" i St Louis Blues").