| [Baden Powell]: |  | 
    
    | 1. Rapaz De Bem |  | 
    
    | 2. Sem Saudades De Voce |  | 
    
    | 3. Amor Sincopado |  | 
    
    | 4. No Baixa Do Sapateiro |  | 
    
    | 5. Estrellita |  | 
    
    | 6. Samba Triste (Sad Samba) |  | 
    
    | [Joao Gilberto]: |  | 
    
    | 7. E Luxo Só (It's Just A Luxury) |  | 
    
    | 8. Outra Vez |  | 
    
    | [Luiz Bonfá]: |  | 
    
    | 9. Manha De Carnival (Morning Of The Carnival) |  | 
    
    | 10. Shearing |  | 
    
    | 11. Chopin |  | 
    
    | 12. Luzes Do Rio (Lights Of Rio) |  | 
    
    | 13. Uma Prece (A Prayer) |  | 
    
    | 14. Quebra Mar (The Seawall) |  | 
    
    | 15. Bonfabuloso |  | 
    
    | 16. Samba De Orfeu |  | 
    
    | 17. Walquiria |  | 
    
    | 18. Dobradinho |  | 
    
    | 19. Eurdice |  | 
    
    | [Laurindo Almeida]: |  | 
    
    | 20. Mystified |  | 
    
    | 21. Braziliance |  | 
    
    | [Garôto]: |  | 
    
    | 22. Alma Brasileira |  | 
    
    | 23. Sons Carrilhoes |  | 
    
    | 24. Duas Contas |  | 
    
    | 25. Gracioso |  | 
    
    | 26. Viivo Sonhando (I'm Always Dreaming) |  | 
    
    | 27. Um Rosto De Mulher (A Woman's Face) |  | 
    
    
  
            
           
          
          
          
            
      Joao Gilberto wynalazł czysty, modernistyczny styl definiujący bossa 
      novę, wykorzystując do tego gitarę jako instrument zarówno perkusyjny 
      jak i harmoniczny. Razem z innymi członkami pokolenia bossy: Baden 
      Powellem, Luizem Bonfą i Laurindo Almeidą połączył elementy samby, choro 
      i afrykańskiej muzyki rytualnej z Bachem, bebopem i swingiem, tworząc 
      styl, który zachwycił cały świat i zmienił kurs historii muzyki.
    
    
      
    
    
      Dla wszystkich tych muzyków inspiracją był Anibal Augusto Sardinha, 
      Garoto, który łączył tradycyjną muzykę brazylijską z harmoniami 
      jazzowymi.
    
    
      
    
    
      "Bossa Nova Guitar" to wydawnictwo będące uzupełnieniem niedawno 
      wydanego albumu Joao Gilberto "Chega de saudade", który ukazuje ewolucję 
      tego niepowtarzalnego stylu.