Liderująca zespołowi pod nazwą A Fine Frenzy wokalistka i pianistka Alison Sudol postanowiła zmienić na drugiej płycie swoje delikatne, eteryczne oblicze znane z debiutu. Zarówno muzyczne, jak i kobiece. Wyglądająca odrobinę prowokująco, trochę jak femme fatale, proponuje muzykę nieco bardziej drapieżną, głośniejszą. Jak sama mówi: "Myślę, że niektórzy będą zaskoczeni. Większość osób postrzega mnie jako istotę wrażliwą i eteryczną - to uroczy komplement. A ja pokazałam się do tej pory jedynie od tej strony. Tymczasem noszę w sobie także pewną drapieżność. Lubię od czasu do czasu powalić w głośne instrumenty i narobić zamieszania. Jestem spokojną osobą, którą czasem ciągnie do hałasu. Lubię i to, i to. Nowe nagrania stanowią tego świadectwo".

Płyta zachowuje melodyjny urok i ekscentryczny język debiutu, ale dodaje doń nowe barwy i struktury: pojawiają się głośniejsze gitary i rytmy czasami zbliżające się wręcz do terytorium tanecznej nowej fali.