CD 1: | |
1. The Runner 3:38 | |
2. Minion's Song 5:51 | |
3. Interglacial Spell 6:25 | |
4. The Wave 7:00 | |
5. The Octopus 9:17 | |
6. Planet Of Insects 5:49 | |
7. White Horses At Sea / Utopian Daydream 8:55 | |
8. Trading Dark Matter On The Stock Exchange 11:33 | |
. | |
CD 2: | |
1. The Sick Rose 8:58 | |
2. Interstellar 10:18 | |
3. The Emperor 6:40 | |
4. Golden Ratio 5:16 | |
5. Fall Of The Empire 8:29 | |
6. Bloodtest 5:18 | |
7. Oscar Night / Embryo 7:44 | |
8. Forever And More 9:23 | |
Długo oczekiwany trzeci album popularnego brytyjskiego zespołu
prog-rockowego jest dziełem wielkim w każdym znaczeniu i wymiarze tego
słowa. Praca nad nim trwała trzy lata, a utwory zamieszczone na dwóch
krążkach przypominają muzyczny kamień z Rosetty, który z każdym dniem,
tygodniem i miesiącem odkrywa przed słuchaczem coraz więcej tajemnic.
W 16 kompozycjach pobrzmiewają stylistyczne echa Led Zeppelin i Rush, a
imponującą muzyczną wizję można przyrównać do "The Wall" Pink Floyd czy
"Operation: Mindcrime" Queensryche.
Sel Balamir, wokalista i gitarzysta zespołu powiedział, że elementem
muzyki zespołu, na który większość słuchaczy zwraca uwagę, jest jej
panoramiczny charakter. A ta bogata panorama obejmuje zarówno akustyczny
"Oscar Night", hard-rockowe w stylu "Interstellar" i "Planet Of Insects"
oraz złowieszczy utwór tytułowy. Wszystkie utwory imponują rozmachem i
mistrzowskim wykonaniem. Całość zasługuje na tym większe uznanie, że
powstała bez wsparcia żadnej wytwórni płytowej.
To dzieło prawdziwie niezależnego zespołu, trzech muzyków kierowanych
wielką ambicją i wiarą we własne siły, którzy czerpią siłę z
zainteresowania lojalnych fanów. To stałe dążenie do doskonałości
przyniosło im również uznanie krytyków i prasy, m. in. NME, Kerrang!, Q,
Rocksound i Metal Hammer.
Sel
Balamir
- Guitars, Vocals
Neil Mahony - Bass
Matt Brobin -
Drums